سفرنامه نوروزی الی و علی

اولا بگم که این اولین مسافرت منو شوشو بود یعنی ماه عسل بود دیگه بعد ١ سال نیم ما تونستیم بریم

بسوره پدر بی پولی

من علیرضا پنجشنبه ساعت 11 12 شب تصمیم گرفتیم بریم مسافرت و چون تا دیر وقت فیلم نگا میکردیم

روز بعد خواب موندیم و ساعت 11 تازه بیدار شدیم کلی بدو بدووسیله جمع کردیم

اینا شد ساعت 2:30 رفتیم خونه مامانی من (مادربزرگم) کلید و بهش دادیم راه افتادیم ساعت 3 بعد از ظهر

علی رضا خیلی با سرعت میرفت 

ما جی پی اس هم داشتیم  اونم کوتاه ترین مسیرهارو نشونمون میداد که خیلی هم خطرناک بود

یکی اش گردنه خوش ییلاق بود که دداشتیم سکته میکردیم چون برف و مه بود و رو کوه مونده بودیم

ماشینا کیپ تو کیپ مونده بودن

بلاخره بعد از 2 3 ساعت رسیدیم آزاد شهر و دیدم نه شهر خوبی  نیسس گازشو گرفتیم رفتیم چالوس

2 صبح چالوس بودیم حساب کنید سرعت رو فقط از نیشابور تا چالوس

رفتیم هتل اسم هتلمون هتل ملک بود خیلی خوشمل بود خیلی دیگه جون نداشتیم خوابیدیم

صبح بیدار شدیم  ساعت 9 دیدیم گشنه ایم رفتیم صبحونه خوردیم اومدیم تو اطاق داشتیم از خواب

میمیردیم باز خوابیدیم  تا 1 اینا یهوووو بیدار شدیم دیدیممممم ااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااا

پنجره اطاقمون جلوش یه باغه یه آلاچیق پر خرگوش و وای اصلا نمیدونین چی بود خیلی خوشگلل بود

کلی عکس گرفتیم و  اینا حموم کردیم و لباس پوشیدیم رفتیم اطاق رو تحویل دادیم

بعد وسیله هار وجمع کردیم رفتیم نمک آبرود خیلی خوش گذشت اون روز تو نمک آبرود موندیم

بعد فرداش رفتیم متل قو وایییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییی

خیلی باحال بود خصوصا آخر شبش

بعدشم دوباره برگشتیم چالوس رفتیم یه هتل به اسم کوروش گرفتیم واییییییییییی

خیلی خوشگل بود البته سوئیت بود دیگه همه چی داشت اونجا خیلی خوب بود خیلی راضی بودیم

بعد رفتیم دریااااااااااااااا وایییییییییییییییییییییییی اینقدررررر حال میداد دریا همش میرفتیم با ماششین کنار آب

فرش پهن میکردیم میشستیم بعد دریا رو نگا میکردیم خیلی خوب بود

دیگه بعدشم راه افتادیم به سمت نیشابور

که باز این جی پی اس دهنمونو سرویس کرد از فیروز کوه یه راهی نشون داد

که میان بر بود به سمنان ما هم رفتیم یه گفتیم چه غلطی کردیم غیر خودمون هیچ کس تو جاده نبود

نه ماشینی نه چراغی نه روستایی

رو جی پی اس میزد سفید قبر منو علی سکته کرده بودیم با هزار سلام و صلوات تموم شد اون جاده

بعدشم که رسیدیم دیگه

اینم سفرنامه منو علی جون مونی